Aurora herinnert zich levendig hoe ze als kind van zes niet kon slapen en snikkend van verdriet aan haar moeder vroeg waarom er armoede bestaat in de wereld. “Mijn moeder wist in mijn eigen ogen alles, maar hier had zelfs zij geen antwoord op en daar schrok ik van. Daarom is die vraag tot de dag van vandaag altijd met me meegelopen.”
In een poging iets dichter bij een antwoord te komen, besloot Aurora te ontdekken hoe het is om in armoede te leven.

“Het is ooit begonnen na de scheiding van mijn vrouw. Ik zat in de put. Door te gebruiken, hielp ik mezelf nog verder in de put.” Gelukkig woont Harold op zichzelf en heeft hij geregeld contact met zijn drie kinderen van wie hij ontzettend veel houdt. Vijf dagen per week werkt hij bij Jobs-Score, het dagbestedingsproject van de NAS voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt.

“Mijn gelukkigste tijd was toen ik een relatie had met een vrouw met wie ik vier jaar samen was”, blikt hij terug. “Gelukkig zijn we als vrienden uit elkaar gegaan.” Sinds twee weken verblijft Peter in de nachtopvang. Ondertussen werkt hij als zelfstandig koerier.

Hij is bezig met zijn VCA om te gaan werken als steigerbouwer. “Ik kan zo aan de slag”, zegt hij enthousiast. “Ik heb mooie vooruitzichten. Ik heb veel zelf geregeld, maar ben ook blij met de snelle hulp die ik krijg van de NAS. Daar ben ik blij mee en dankbaar voor.”