HR-medewerker Petra van Nispen is al zeven jaar een vertrouwd gezicht bij de Nico Adriaans Stichting (NAS). Zij is een mens uit duizenden die altijd voor een ander klaarstaat. Kom je binnen bij de NAS, zie je Petra. Ze werkt namelijk het liefst elke dag op kantoor, tussen de mensen. “In mijn functie moet je altijd aanspreekbaar zijn, vind ik.”
Petra kwam op 18 april 2017 binnen bij de NAS. “Ik heb vroeger altijd gewerkt als huishoudelijk medewerker. Toen ben ik ziek geworden en heb ik mezelf omgeschoold.” Ze begon als vervangend financieel medewerker en kon daarna bij de NAS blijven als HR-medewerker.
Waar Petra gelukkig van wordt in haar werk? “Van de mensen natuurlijk”, zegt Petra direct terwijl ze begint te glimmen. “Ik word blij van blije medewerkers, al kun je niet iedereen gelukkig maken. Ik heb voor mezelf en HR ook een visie geformuleerd. Die visie is: Met de kernwaarden in acht nemend en met het oog op de continuïteit van de NAS, zorgt de NAS voor álle medewerkers. Daar heb ik eigenlijk alles mee gezegd.”

Davnon (30) groeide op in Delfshaven en werd daar op jonge leeftijd geconfronteerd met de zelfkant van de samenleving. “Ik zag daar gebruikers die zwaar onder invloed waren, naalden op straat liggen en prostitutie op de Keileweg. Dat heeft me wel gemotiveerd om die mensen te helpen.”
Als coördinator dag- en nachtopvang geniet Davnon ervan als mensen vooruitkomen. “Dat is waar iedereen het bij de NAS voor doet. Dat je mensen ziet opkrabbelen binnen de mogelijkheden die ze hebben.” Ook organiseert Davnon met zijn team jaarlijks de winteropvang in samenwerking met de gemeente Rotterdam, de opvangplek die wordt opengesteld als de gevoelstemperatuur onder nul graden komt.

Niels werkt nu drie jaar bij Jobs-Score, het dagbestedingstraject van de NAS. Hier werken mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt.
“Ik vind het belangrijk. Mensen zien het als laag werk, maar stel dat niemand het zou doen… Dan zou ons land enorm vervuild raken. Het wordt enorm onderschat.” Niels hoopt uiteindelijk nog een carrièrestap te maken. “Ik hoop op een leuke baan met een salaris waar ik tevreden over ben.” 

David werkt al bijna vijf jaar als ambulant woonbegeleider bij de Nico Adriaans Stichting (NAS). Na zijn studie Social Work aan de Hogeschool Rotterdam is dit de eerste baan waar hij zich helemaal thuis voelt. Sinds 2022 combineert hij dit werk met dat van praktijkondersteuner bij een huisarts in Barendrecht. 
“Het mooie aan het werk is dat je in contact komt en spreekt met mensen die je normaal niet tegenkomt. Ik was niet op zoek naar een baan in de opvang of met dakloze mensen, maar ben er een beetje ingerold. Dan zie je ook dat de doelgroep die het verst van de maatschappij staat en het diepst in de put heeft gezeten ontzettend veel humor heeft. Het is ontzettend bijzonder om mensen zo te leren kennen en alles zo open met elkaar kunt bespreken.
Ik heb persoonlijk geleerd om geduldiger te zijn. Ik voelde eerst veel bewijsdrang. Daardoor had ik de neiging van alles uit handen te nemen, maar daar leren cliënten niks van. Ik zei heel snel: ‘Oh, dat regel ik wel.’ Het is dan toch de kunst om het geduld te vinden en die taak aan de cliënt over te laten.”

Aurora begon als maatschappelijk werkster en werkt nu als teammanager Ondersteunende diensten bij de Nico Adriaans Stichting (NAS).
Aurora herinnert zich levendig hoe ze als kind van zes niet kon slapen en snikkend van verdriet aan haar moeder vroeg waarom er armoede bestaat in de wereld. “Mijn moeder wist in mijn eigen ogen alles, maar hier had zelfs zij geen antwoord op en daar schrok ik van. Daarom is die vraag tot de dag van vandaag altijd met me meegelopen.”
In een poging iets dichter bij een antwoord te komen, besloot Aurora te ontdekken hoe het is om in armoede te leven.

Lees het hele interview met Aurora >

Harold geniet van zijn werk bij Jobs-Score. Hij is bijna 65 en al veertig jaar verslaafd aan harddrugs.
“Het is ooit begonnen na de scheiding van mijn vrouw. Ik zat in de put. Door te gebruiken, hielp ik mezelf nog verder in de put.” Gelukkig woont Harold op zichzelf en heeft hij geregeld contact met zijn drie kinderen van wie hij ontzettend veel houdt. Vijf dagen per week werkt hij bij Jobs-Score, het dagbestedingsproject van de NAS voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. “Ik houd de metro’s schoon. Ik doe dit elke dag. Het gaat me niet om het geld, maar gewoon om bezig te zijn. Ik zou gek worden als ik thuiszit.”

Peter komt oorspronkelijk uit het Belgische Gent, maar verblijft al een paar jaar in Rotterdam. “Mijn gelukkigste tijd was toen ik een relatie had met een vrouw met wie ik vier jaar samen was”, blikt hij terug. “Gelukkig zijn we als vrienden uit elkaar gegaan.” Sinds twee weken verblijft Peter in de nachtopvang. Ondertussen werkt hij als zelfstandig koerier. Hij mag alles vervoeren. “Van een enveloppe tot aan 500 kilo, zolang het maar geen gevaarlijke stoffen zijn”, zegt hij opgewekt. Peter is de NAS dankbaar voor de slaapplek, al is het soms lastig voor een ondernemer in de nachtopvang. “Helaas waren er vannacht twee snurkers op de kamer. Je moet echt vóór die personen in slaap vallen, anders wordt het een lastig verhaal”, zegt hij met een relativerende glimlach.

Zijn doel? “Mijn bedrijf uitbreiden, maar eerst een leuk huis. En wie weet…Daarna misschien ook weer een relatie met een vrouw.” Peter heeft recentelijk goed nieuws gekregen. Het lijkt erop dat hij via Marktplaats een woning heeft gevonden, waar hij binnen afzienbare tijd terechtkan.