“Ik was bang dat ik op straat terecht zou komen, maar zover is het gelukkig niet gekomen”.
Sharon woont nu ruim een half jaar zelfstandig in haar eigen huisje. “Het vervangen van de vloer was echt een drama” vertelt ze lachend. “Al deze meubels heb ik van de weggeefhoek gekregen en het was nog mijn smaak ook!”. Met haar eigen spullen erbij heeft ze de woning helemaal leuk ingericht en naar haar zin gemaakt, het is nu een echt thuis geworden. Het gaat nu heel goed met Sharon, maar er ging wel een lange weg aan vooraf.
Een aantal jaren geleden komt haar moeder te overlijden en tegelijkertijd verliest ze het contact met haar vader. Sharon is dan 18 jaar en kan tijdelijk terecht bij haar buren. Niet lang daarna verhuist ze naar haar oma, maar ook daar kan ze niet lang blijven. Als ze terugdenkt aan die periode vertelt ze dat het een tijd van overleven was in plaats van leven. “Ik was bang dat ik op straat terecht zou komen, hoe zou het dan allemaal moeten gaan, maar zover is het gelukkig niet gekomen”.
Ze staat ingeschreven bij de Gemeente Rotterdam via het Jongerenloket en komt in aanmerking voor een begeleid wonen traject bij de Nico Adriaans Stichting (NAS). De NAS heeft dan nog maar net een nieuwe locatie in Beverwaard voor 26 jongeren geopend en Sharon krijgt daar een eigen kamer. Sanitair en keuken worden gedeeld met andere jongens en meiden in de leeftijd van 18 tot 23 jaar. Er is 24 uur per dag begeleiding aanwezig en ze krijgt een persoonlijke begeleider toegewezen.
“Omdat ik een eigen plekje had, vond ik weer rust en kon ik echt werken aan mezelf”. Sharon haalt haar diploma pedagogisch medewerker, krijgt een baan en start een nieuwe opleiding voor onderwijsassistente. Ze leert om te gaan met geld en krijgt weer structuur in haar dagen. Dit doet haar goed en motiveert haar om grotere stappen te maken. Zo komt het dat ze in een jaar tijd via urgentie uitstroomt naar zelfstandig wonen.
De NAS begeleidt haar nog een jaar lang en bezoekt of belt haar wekelijks. “Eigenlijk heb ik die begeleiding helemaal niet meer zo hard nodig, het gaat echt goed. Toch vind ik het ook wel fijn om met mijn begeleider te praten. Je vertelt dingen die je niet met vrienden of familie bespreekt en je kan alles vragen. Ik leer nog elke keer weer nieuwe dingen”, zegt Sharon.
Sharon vertelt dat ze inmiddels een contract heeft gekregen bij een kinderopvang met BSO. “Mijn hart heeft altijd bij de kinderen gelegen”, zegt Sharon. Misschien dat er in de toekomst nog een opleiding bij komt, maar nu is ze vooral blij dat ze het vertrouwen heeft gekregen in deze baan en dat ze na een werkdag heerlijk thuis kan komen, in haar eigen huis.
Ambulant woonbegeleider Famke vertelt: “Sharon is op jonge leeftijd al heel zelfstandig. Tijdens de begeleiding hebben we vooral open, ventilerende gesprekken, want Sharon pakt haar regelzaken zelf proactief op. Ik ben enorm trots op alles wat zij heeft bereikt”.
In februari 2026 zal de ambulante woonbegeleiding bij de NAS eindigen. “Maar ik mag altijd even bellen of appen als ik iets wil vragen”, vertelt Sharon blij.
—
De Nico Adriaans Stichting (NAS) heeft intra- en extramurale begeleidingsplekken in Rotterdam voor jongvolwassenen in de leeftijd van 18 tot 23 jaar die dakloos zijn geworden en geen mogelijkheden meer hebben in hun netwerk om opgevangen te worden. Wil je meer weten over wat de NAS kan bieden? Kijk dan op onze website www.nasrotterdam.nl of neem contact met ons op.
