Per 1 januari 2025 heeft de Nico Adriaans Stichting (NAS) een nieuw lid bij de Raad van Toezicht. Raymond van Zoolingen, met een achtergrond in de zorg is tevens voorzitter van de commissie financiën.
‘Bij mijn eerste indruk met medewerkers en cliënten op de Vijverhofstraat, zag ik gelijk de passie waarmee iedereen zijn werk doet. De mens blijven zien ondanks zijn problemen’ vertelt Raymond enthousiast. ‘Daarnaast zie ik een gedrevenheid om alles, soms snel, te regelen. Misschien is dit ook wel iets Rotterdams. Niet lullen maar poetsen’.
Van Koninklijke Landmacht naar de zorgsector
Na zijn middelbare school heeft Raymond de officiersopleiding in Breda gevolgd en vervolgens 13 jaar als officier bij de Koninklijke Landmacht gediend. ‘Als officier wordt je opgeleid om leiding te geven en dat heb ik ook mijn hele leven gedaan’, aldus Raymond. Na Defensie is hij per ongeluk in de zorg terecht gekomen. Dat was geen bewuste keuze, het kwam op zijn pad.
Inmiddels werkt hij nu meer da 25 jaar in de zorg, waarbij hij de afgelopen jaren ervaring heeft opgedaan als bestuurder in de ouderenzorg, gehandicaptenzorg en de jeugdzorg.
Toekomstvisie
Raymond kijkt naar de toekomst in de zin van kansen en bedreigingen. Wat komt er op ons af en waar moeten we ons op voorbereiden? We hebben te maken met grote uitdagingen. ‘De grootste uitdaging is misschien wel het arbeidsmarktvraagstuk. Hoe behouden we medewerkers en hoe krijgen we nieuwe medewerkers geïnteresseerd om in de zorg en dan specifiek in de maatschappelijke opvang te werken? Oprechte aandacht en investeren in medewerkers is wellicht het belangrijkste voor de NAS. Ik hoop op mijn manier daar een kleine bijdrage aan te kunnen leveren’, zegt Raymond.
Hulp aan kwetsbare mensen
Naast zijn functie bij de NAS is hij ook werkzaam bij de Raad van Toezicht van KesslerPerspektief, een wat grotere organisatie in de maatschappelijke opvang in omgeving Den Haag/Delft. De ervaringen die hij daar heeft opgedaan neemt hij graag mee.
De passie van Raymond draait heel duidelijk om de mensen die behoefte hebben aan opvang, zij die nergens terecht kunnen en tenslotte aankloppen bij de NAS.
‘Als ik zie dat mensen door de ondersteuning van de NAS hun leven weer enigszins op de rit krijgen, voor hun iets kunnen betekenen en het verschil kunnen maken, daar ga ik op aan’, sluit Raymond af.
