In een nieuw actieplan om overlastgevende daklozen aan te pakken, haalt zorgwethouder Ronald Buijt iedereen van straat, dus ook mensen uit Oost-Europa die niet ‘rechthebbend’ zijn. “Bij aankomst in Nederland kun je de eerste drie maanden niet naar de opvang, maar daarna krijg je de keuze om hulp te accepteren. Doe je dat niet, dan zitten we je op de huid en kun je het land uitgezet worden”, zegt de wethouder in de NAS-videopodcast ‘Verschilmakers in de zorg’ die je hieronder kunt bekijken.
Voor mensen die wél hulp willen, heeft Buijt 60 bedden gereserveerd aan de Volkelstraat, op de plek waar de NAS nu de winteropvang organiseert. “De NAS heeft hier in de loop der jaren veel ervaring mee opgedaan en doet dat uitstekend”, zegt de Leefbaar-politicus.
Buijt ziet twee groepen daklozen uit Oost-Europa op straat. De bekendste groep bestaat uit mensen die jarenlang schandalig uitgebuit zijn door malafide uitzendbureaus. “Die hebben voor achthonderd euro met zes volwassen mannen op een kamer geslapen, gewerkt tegen acht euro per uur en dan vijftien uur per dag. Ze kunnen niks aantonen en hebben tot overmaat van ramp geen rechten opgebouwd.”
Deze specifieke groep is wel iets kleiner geworden door eerdere interventies, maar de wethouder ziet de problemen op straat nog steeds toenemen. De reden daarvan is volgens Buijt de toestroom van Oost-Europeanen die in het land van herkomst aan lager wal zijn geraakt en met de FlixBus naar Nederland komen. “Die denken: liever dakloos in Rotterdam dan in Boekarest. Die mensen moeten we hier helemaal niet hebben. Vanuit hun perspectief logisch, maar als Rotterdam moeten we dat niet willen.”
Buijt wil mensen die via de FlixBus in Rotterdam aankomen direct wijzen op hun verantwoordelijkheid. “Je bent welkom, maar als je hier komt om rotzooi te trappen, dan zitten we je op de huid.” De wethouder hoopt dat hiermee een duidelijk signaal uitgaat naar iedereen die van plan is onze kant op te komen. “Als je shit wil uithalen, kom dan niet naar Rotterdam. Dat moet rondgaan in appgroepen.”
Eerst afkicken
Met dit nieuwe take-it-or-leave-it-plan kunnen al deze mensen hulp krijgen mits ze minstens drie maanden in Nederland zijn. “We gaan je opvang aanbieden, maar wel op voorwaarde dat je gaat afkicken als je verslaafd bent aan alcohol of drugs. Als je dat niet bent, gaan we jou aan een baan helpen. We gaan samenwerken met werkgevers en arbeidsbureaus. We doen alles om je leven op de rit te helpen. Daarnaast krijgen mensen hulp om terug te keren naar het land van herkomst, wanneer blijkt dat ze hier geen perspectief hebben.”
Het plan van Buijt heeft als doel om een einde te maken aan de overlast die Rotterdammers ervaren door dakloze mensen. “Wij willen gewoon geen overlastgevers meer op straat”, zegt de geboren Rotterdammer stellig. “Voor mensen in het Oude Westen, rond de Binnenweg, Kruiskade, ’s Gravendijkwal, Mauritsweg, het Zuidplein en nog een paar buurten is de overlast niet acceptabel.”
Om die reden komen hulpweigeraars ernstig in de problemen als het aan de wethouder ligt. “Als je niet meewerkt aan het hulpaanbod, dan zitten we je in je nek. Dan kunnen we je door middel van een aantal registraties via de Vreemdelingenpolitie voordragen bij de IND en dan gaan we er alles aan doen om je het land uit te krijgen.”
Om iemand het land uit te zetten, zijn er minstens vijf registraties nodig. Dit kan een aantekening of boete zijn, zolang er maar een dossier wordt opgebouwd. Dat deze groep mensen die boetes niet kan betalen, vindt Buijt geen excuus. “Sommige delicten moeten gewoon bestraft worden, of iemand de boete nu wel of niet kan betalen.”
Rol van de NAS
Als het aan de wethouder ligt, krijgt de NAS een belangrijke rol bij de opvang van deze daklozen. “Als alles loopt zoals ik het heb uitgedacht, komt deze opvang met 60 bedden op dezelfde plek als de winteropvang, die nu al uitstekend wordt geregeld door de NAS. Ze zijn al heel ervaren met het vervoerssysteem en met het beheer daar, dus de NAS kan ook hierin veel betekenen.”
Daarnaast wil hij de samenwerking aangaan met o.a. Stichting Barka om mensen toe te leiden naar betaald werk of te helpen met terugkeer naar het land van herkomst.
